Kunci Ke Putrajaya
Buat sekian lama, sejak 1963, Sabah Sarawak dan telah memegang 'utama' ke Putrajaya. "Dia" yang 'memegang' Sabah Sarawak dan oleh itu, memiliki kunci ini.
Ini adalah terutamanya kerana Semenanjung atau Malaysia Barat mengawal hanya 74% atau 165 daripada 222 kerusi-kerusi Parlimen. Baki 26% atau 57 kerusi-kerusi Parlimen berada dalam Sabah, Sarawak dan Labuan.
Dan itu ialah mengapa Umno memutuskan untuk masuk ke Sabah dalam 1990 dan bercita-cita untuk memasuki Sarawak jika mereka boleh — tetapi tidak boleh selagi Ketua Menteri Taib Mahmud masih hidup (yang bermaksud mereka mungkin akan buat Taib yang demikian sekali tidak lagi sekitar sebagai Ketua Menteri).
Perbarisan 2008 pilihan raya umum membuktikan ini menunjukkan sangat jelas. 165 Parlimen menempatkan di Semenanjung Malaysia berpecah hampir 50:50 dengan 80 kerusi-kerusi faedah pergi ke Barisan Nasional and Pakatan Rakyat setiap.
Ia kerana Barisan Nasional berjaya memenangi hampir semua kerusi-kerusi di Malaysia Timur yang ia mendapat untuk membentuk kerajaan pusat, sekali lagi.
Malaysia Timur sentiasa ditatang Barisan Nasional sebagai 'deposit tetap' atau tiket ke Putrajaya. Barisan Nasional tidak menafikan ini dan, malah, secara terbuka mengakui bahawa ini ialah keadaannya.
Sekurang-kurangnya Barisan Nasional jujur tentang apa 'peranan' Sabah Sarawak dan bermain dalam skim barang-barang keseluruhan — peranan 'dalang politik'.
Jadi apa yang buat berkata tentang pentingnya Malaysia Timur? Oleh Barisan Nasional sendiri kemasukan, ertinya Malaysia Timur ialah laluan untuk kuasa persekutuan.
Dan Malaysia Timur sedang dirawat sebagai satu cara untuk memastikan yang Barisan Nasional memperoleh kerusi untuk mengekalkan kuasa.
Ini mungkin tidak terlalu jelas pada masa lalu. Tetapi hasil Mac 2008 pilihan raya umum menekankan titik ini dan berjaya bahkan lebih jelas yang tiada siapa mendapat untuk membentuk kerajaan pusat, sama ada ia Barisan Nasional atau Pakatan Rakyat, melainkan mereka angka pertama keluar bagaimana untuk memenangi (atau mengekalkan) kuasa di Sabah dan Sarawak.
Orang Sabah dan orang Sarawak telah akhirnya bangun sehingga fakta ini — bukan yang banyak tidak tahu ini terdahulu. Dan mereka yang mungkin tidak sedar ini lebih awal sekarang buat.
Anda tidak mendapat untuk membentuk kerajaan pusat tanpa sokongan Malaysia Timur.
Itu fakta mudah dan sangat jelas.
Soalan kini akan ialah orang Sabah dan orang Sarawak menyediakan untuk terus membenarkan Malaysia Timur diguna pakai sebagai satu batu loncatan kecil ke Putrajaya?
Adakah mereka menyediakan untuk terus untuk menjadi alat-alat parti politik berpusat di Kuala Lumpur atau dalam pencarian mereka untuk kuasa?
Atau adakah mereka sekarang mahu menjadi rakan kongsi sama rata dalam satu sekutu politik yang menguasai Malaysia sebagai rakan kongsi sama rata?
Untuk Sabah Sarawak sudah terlalu lama telah dilayan sebagai koloni-koloni kecil. Tidak syak Sabah dan Sarawak mendapat kemerdekaan mereka dari Britain dan dalam nafas sama menjadi bahagian dalam Persekutuan Malaysia dalam 1963 lalu — dan dengan ini mereka diberhenti untuk menjadi tanah-tanah jajahan England.
Tetapi melakukan Sabah dan Sarawak dan benar-benar negara bangsa benar-benar menumpahkan status koloni mereka atau adakah mereka hanya bertukar satu induk kolonial untuk satu lagi? Adakah mereka, ketika saya telah menulis berkali-kali sebelum, menghapuskan tuan-tuan penjajahan putih dan hanya penukaran mereka dengan tuan-tuan penjajahan perang?
Bertukar-tukar satu induk untuk satu lagi
Satu salah faham yang mesti dibetulkan adalah Sabah, Sarawak dan Singapura tidak 'menyertai' Malaysia. Malaysia tidak wujud sebelum 1963 jadi apa ada di situ menyertai? Apa yang sebenarnya berlaku ialah Sabah, Sarawak dan Singapura bersetuju untuk bergabung dengan Persekutuan Tanah Melayu sebagai rakan kongsi sama rata untuk membentuk Malaysia.
Apa ini bermaksud oleh itu, adalah Sabah, Sarawak dan Singapura bersamaan Malaya, yang pada masa itu termasuk 11 negara. Sabah, Sarawak dan Singapura tidak bersamaan Selangor, Perak, Pulau Pinang, Johor, Kelantan, Terengganu, Kedah, Perlis, Pahang, dan lain-lain.
Bagaimanapun, hari ini, Sabah Sarawak dan dirawat sebagai hanya dua lagi dinyatakan di satu Malaysia membuat 13 negara.
Dan itu ialah apa Singapura tidak boleh menerima, yang menyebabkan di Singapura akhirnya meninggalkan Malaysia menjadi satu republik merdeka.
Singapura sedar yang ia tidak sedang menjadi sangat kemerdekaan selepas semua. Ia hanya bertukar-tukar satu induk kolonial untuk satu lagi. Ia diturunkan pangkat dari satu rakan bersama ke Malaya kepada hanya satu lagi 14 negara Malaysia, menyamai di kedudukan bagi salah satu asal 11 negara Malaysia pra.
Sabah Sarawak dan tidak terikut langkah Singapura meninggalkan Malaysia. Itu ialah kerana para pemimpin Sabah Sarawak dan, tidak seperti pemimpin-pemimpin Singapura, dikompromikan. Dan mereka yang enggan untuk dikompromikan telah dibuang atau meninggal dunia kematian misteri.
Pada asasnya, kerajaan pusat mempunyai pemimpin-pemimpin Sabah Sarawak dan dalam sakunya. Dan ini bertolak ansur pemimpin-pemimpin membenarkan 'pintu belakang' Penjajahan kembali Sabah Sarawak dan.
Sabah Sarawak dan bukan sahaja bekerjasama dengan Malaya membentuk Malaysia sebagai rakan kongsi sama rata tetapi juga berdasarkan 20 titik dan 18 titik Perjanjian masing-masing.
Bagaimanapun, sebaik sahaja pemimpin-pemimpin terdahulu Sabah Sarawak dan dikompromikan, 20 titik dan 18 titik Perjanjian ditolak masuk ke "tirai belakang" dan dengan mudah dilupakan.
Kami perlu melihat kepada pada ini DUA Perjanjian sekali lagi. Dan kami perlu bukan cuma melihat mereka tetapi juga meneroka bagaimana semangat Perjanjian ini akan dapat dipulihkan.
Sesiapa kehendak-kehendak untuk membentuk kerajaan pusat berikutnya mesti memberikan Sabah dan Sarawak satu komitmen tegas yang 20 titik dan 18 titik Perjanjian akan dimuliakan. Setakat ini tiada petunjuk yang kedua-dua pihak perpecahan politik meletakkan banyak kepentingan dalam hal ini.
Asas bagi perjanjian-perjanjian ini ialah untuk membenarkan orang Sabah dan orang Sarawak apa saya akan memanggil keazaman diri, untuk mahu satu fasa lebih baik. Ini tidak mungkin serupa untuk autonomi berdasarkan pertahanan negara, keselamatan dalam negeri, dasar luar, dan sebagainya, ialah polisi-polisi persekutuan dan di luar bidang kuasa negeri-negeri.
Bagaimanapun, masih ada banyak kawasan bukan dalam bidang kerajaan pusat, yang menyatakan hal-hal, tetapi negeri-negeri yang mana adalah tidak dibenarkan untuk melakukannya sendiri.
Keazaman diri diperlukan
Pergerakan Kebebasan Awam Malaysia (MCLM) adalah berpandangan bahawa keseluruhan hubungan itu antara kerajaan pusat dan Malaysia Timur perlu dikaji semula. Benda-benda tidak menarik cara ia adalah dimaksudkan apabila Malaysia terlebih dahulu diwujudkan. Tiada yang dipanggil perkongsian antara Malaya, Sabah dan Sarawak.
Apa kami sebaliknya telah ialah satu dasar persekutuan di mana Sabah Sarawak dan hanya dua daripada 13 negara yang tergolong dalam dominasi kerajaan pusat.
Menunjuki yang parti politik berpusat di Kuala Lumpur atau kebangsaan ikhlas dan tulen tentang 'de-federalisation' (sekali lagi, untuk mahu satu fasa lebih baik) mereka mesti terlebih dahulu menamatkan dasar mereka dominasi politik Malaysia Timur.
Mereka harus membenarkan Sabah- dan Sarawak Berpangkalan parti politik untuk mencartakan arah mereka sendiri dan menentukan masa depan mereka sendiri. 20 titik dan 18 titik Perjanjian mesti dijadikan dasar hubungan antara Kuala Lumpur and Malaysia Timur.
MCLM akan suka melihat Kuala Lumpur atau parti kebangsaan berparti melepaskan cengkaman mereka pada politik Malaysia Timur. Biarkan parti-parti bertanding di Sabah- dan Sarawak menentukan nasib mereka dan keadaan dalam pilihan raya umum.
Parti-parti di Kuala Lumpur atau kebangsaan sepatutnya membentuk perikatan atau mempunyai pakatan pilihan raya dengan Sabah- dan Sarawak ini. Parti-parti berpangkalan di Kuala Lumpur membantu mereka dalam apa juga cara dikehendaki. Parti-parti di Kuala Lumpur atau kebangsaan tidak harus sebaliknya bertanding menempatkan di Sabah dan Sarawak dan terlibat Malaysia Timur dalam persaingan "tiga penjuru".
Terdapat mungkin masih lagi pertandingan lebig dari "tiga penjuru" di Sabah dan Sarawak. Dalam mana-mana pilihan raya ini tidak boleh dielakkan dan betul-betul sah dan berperlembagaan. Tetapi biarkan ia bukan datangnya dari Kuala Lumpur atau kebangsaan berparti yang mencetuskan keadaan ini.
Biarkan ia menjadi keadaan yang Kuala Lumpur atau parti kebangsaan akan memastikan bahawa mereka tidak akan menjadi orang yang membuat salah itu dalam pergaduhan sudut pelbagai tetapi sebaliknya akan membantu Sabah- dan Sarawak Berpangkalan parti-parti dalam percubaan mereka untuk menafikan Barisan Nasional negeri-negeri.
MCLM menyokong idea United Borneo Front mengandungi Sabah- and Sarawak berdasarkan parti politik. MCLM juga menyokong langkah itu untuk memulihkan surat itu dan semangat 20 titik dan 18 titik Perjanjian.
MCLM akan bekerja ke arah memastikan yang Sabah Sarawak dan ialah membenarkan keazaman diri supaya mereka boleh mencartakan arah mereka sendiri dan menentukan masa depan mereka sendiri dengan bantuan parti pembangkang yang lain dalam Pakatan Rakyat.
Oleh Raja Petra Kamaruddin
Ini adalah terutamanya kerana Semenanjung atau Malaysia Barat mengawal hanya 74% atau 165 daripada 222 kerusi-kerusi Parlimen. Baki 26% atau 57 kerusi-kerusi Parlimen berada dalam Sabah, Sarawak dan Labuan.
Dan itu ialah mengapa Umno memutuskan untuk masuk ke Sabah dalam 1990 dan bercita-cita untuk memasuki Sarawak jika mereka boleh — tetapi tidak boleh selagi Ketua Menteri Taib Mahmud masih hidup (yang bermaksud mereka mungkin akan buat Taib yang demikian sekali tidak lagi sekitar sebagai Ketua Menteri).
Perbarisan 2008 pilihan raya umum membuktikan ini menunjukkan sangat jelas. 165 Parlimen menempatkan di Semenanjung Malaysia berpecah hampir 50:50 dengan 80 kerusi-kerusi faedah pergi ke Barisan Nasional and Pakatan Rakyat setiap.
Ia kerana Barisan Nasional berjaya memenangi hampir semua kerusi-kerusi di Malaysia Timur yang ia mendapat untuk membentuk kerajaan pusat, sekali lagi.
Malaysia Timur sentiasa ditatang Barisan Nasional sebagai 'deposit tetap' atau tiket ke Putrajaya. Barisan Nasional tidak menafikan ini dan, malah, secara terbuka mengakui bahawa ini ialah keadaannya.
Sekurang-kurangnya Barisan Nasional jujur tentang apa 'peranan' Sabah Sarawak dan bermain dalam skim barang-barang keseluruhan — peranan 'dalang politik'.
Jadi apa yang buat berkata tentang pentingnya Malaysia Timur? Oleh Barisan Nasional sendiri kemasukan, ertinya Malaysia Timur ialah laluan untuk kuasa persekutuan.
Dan Malaysia Timur sedang dirawat sebagai satu cara untuk memastikan yang Barisan Nasional memperoleh kerusi untuk mengekalkan kuasa.
Ini mungkin tidak terlalu jelas pada masa lalu. Tetapi hasil Mac 2008 pilihan raya umum menekankan titik ini dan berjaya bahkan lebih jelas yang tiada siapa mendapat untuk membentuk kerajaan pusat, sama ada ia Barisan Nasional atau Pakatan Rakyat, melainkan mereka angka pertama keluar bagaimana untuk memenangi (atau mengekalkan) kuasa di Sabah dan Sarawak.
Orang Sabah dan orang Sarawak telah akhirnya bangun sehingga fakta ini — bukan yang banyak tidak tahu ini terdahulu. Dan mereka yang mungkin tidak sedar ini lebih awal sekarang buat.
Anda tidak mendapat untuk membentuk kerajaan pusat tanpa sokongan Malaysia Timur.
Itu fakta mudah dan sangat jelas.
Soalan kini akan ialah orang Sabah dan orang Sarawak menyediakan untuk terus membenarkan Malaysia Timur diguna pakai sebagai satu batu loncatan kecil ke Putrajaya?
Adakah mereka menyediakan untuk terus untuk menjadi alat-alat parti politik berpusat di Kuala Lumpur atau dalam pencarian mereka untuk kuasa?
Atau adakah mereka sekarang mahu menjadi rakan kongsi sama rata dalam satu sekutu politik yang menguasai Malaysia sebagai rakan kongsi sama rata?
Tetapi melakukan Sabah dan Sarawak dan benar-benar negara bangsa benar-benar menumpahkan status koloni mereka atau adakah mereka hanya bertukar satu induk kolonial untuk satu lagi? Adakah mereka, ketika saya telah menulis berkali-kali sebelum, menghapuskan tuan-tuan penjajahan putih dan hanya penukaran mereka dengan tuan-tuan penjajahan perang?
Bertukar-tukar satu induk untuk satu lagi
Satu salah faham yang mesti dibetulkan adalah Sabah, Sarawak dan Singapura tidak 'menyertai' Malaysia. Malaysia tidak wujud sebelum 1963 jadi apa ada di situ menyertai? Apa yang sebenarnya berlaku ialah Sabah, Sarawak dan Singapura bersetuju untuk bergabung dengan Persekutuan Tanah Melayu sebagai rakan kongsi sama rata untuk membentuk Malaysia.
Apa ini bermaksud oleh itu, adalah Sabah, Sarawak dan Singapura bersamaan Malaya, yang pada masa itu termasuk 11 negara. Sabah, Sarawak dan Singapura tidak bersamaan Selangor, Perak, Pulau Pinang, Johor, Kelantan, Terengganu, Kedah, Perlis, Pahang, dan lain-lain.
Bagaimanapun, hari ini, Sabah Sarawak dan dirawat sebagai hanya dua lagi dinyatakan di satu Malaysia membuat 13 negara.
Dan itu ialah apa Singapura tidak boleh menerima, yang menyebabkan di Singapura akhirnya meninggalkan Malaysia menjadi satu republik merdeka.
Singapura sedar yang ia tidak sedang menjadi sangat kemerdekaan selepas semua. Ia hanya bertukar-tukar satu induk kolonial untuk satu lagi. Ia diturunkan pangkat dari satu rakan bersama ke Malaya kepada hanya satu lagi 14 negara Malaysia, menyamai di kedudukan bagi salah satu asal 11 negara Malaysia pra.
Sabah Sarawak dan tidak terikut langkah Singapura meninggalkan Malaysia. Itu ialah kerana para pemimpin Sabah Sarawak dan, tidak seperti pemimpin-pemimpin Singapura, dikompromikan. Dan mereka yang enggan untuk dikompromikan telah dibuang atau meninggal dunia kematian misteri.
Pada asasnya, kerajaan pusat mempunyai pemimpin-pemimpin Sabah Sarawak dan dalam sakunya. Dan ini bertolak ansur pemimpin-pemimpin membenarkan 'pintu belakang' Penjajahan kembali Sabah Sarawak dan.
Sabah Sarawak dan bukan sahaja bekerjasama dengan Malaya membentuk Malaysia sebagai rakan kongsi sama rata tetapi juga berdasarkan 20 titik dan 18 titik Perjanjian masing-masing.
Bagaimanapun, sebaik sahaja pemimpin-pemimpin terdahulu Sabah Sarawak dan dikompromikan, 20 titik dan 18 titik Perjanjian ditolak masuk ke "tirai belakang" dan dengan mudah dilupakan.
Kami perlu melihat kepada pada ini DUA Perjanjian sekali lagi. Dan kami perlu bukan cuma melihat mereka tetapi juga meneroka bagaimana semangat Perjanjian ini akan dapat dipulihkan.
Asas bagi perjanjian-perjanjian ini ialah untuk membenarkan orang Sabah dan orang Sarawak apa saya akan memanggil keazaman diri, untuk mahu satu fasa lebih baik. Ini tidak mungkin serupa untuk autonomi berdasarkan pertahanan negara, keselamatan dalam negeri, dasar luar, dan sebagainya, ialah polisi-polisi persekutuan dan di luar bidang kuasa negeri-negeri.
Bagaimanapun, masih ada banyak kawasan bukan dalam bidang kerajaan pusat, yang menyatakan hal-hal, tetapi negeri-negeri yang mana adalah tidak dibenarkan untuk melakukannya sendiri.
Keazaman diri diperlukan
Pergerakan Kebebasan Awam Malaysia (MCLM) adalah berpandangan bahawa keseluruhan hubungan itu antara kerajaan pusat dan Malaysia Timur perlu dikaji semula. Benda-benda tidak menarik cara ia adalah dimaksudkan apabila Malaysia terlebih dahulu diwujudkan. Tiada yang dipanggil perkongsian antara Malaya, Sabah dan Sarawak.
Apa kami sebaliknya telah ialah satu dasar persekutuan di mana Sabah Sarawak dan hanya dua daripada 13 negara yang tergolong dalam dominasi kerajaan pusat.
Menunjuki yang parti politik berpusat di Kuala Lumpur atau kebangsaan ikhlas dan tulen tentang 'de-federalisation' (sekali lagi, untuk mahu satu fasa lebih baik) mereka mesti terlebih dahulu menamatkan dasar mereka dominasi politik Malaysia Timur.
Mereka harus membenarkan Sabah- dan Sarawak Berpangkalan parti politik untuk mencartakan arah mereka sendiri dan menentukan masa depan mereka sendiri. 20 titik dan 18 titik Perjanjian mesti dijadikan dasar hubungan antara Kuala Lumpur and Malaysia Timur.
MCLM akan suka melihat Kuala Lumpur atau parti kebangsaan berparti melepaskan cengkaman mereka pada politik Malaysia Timur. Biarkan parti-parti bertanding di Sabah- dan Sarawak menentukan nasib mereka dan keadaan dalam pilihan raya umum.
Parti-parti di Kuala Lumpur atau kebangsaan sepatutnya membentuk perikatan atau mempunyai pakatan pilihan raya dengan Sabah- dan Sarawak ini. Parti-parti berpangkalan di Kuala Lumpur membantu mereka dalam apa juga cara dikehendaki. Parti-parti di Kuala Lumpur atau kebangsaan tidak harus sebaliknya bertanding menempatkan di Sabah dan Sarawak dan terlibat Malaysia Timur dalam persaingan "tiga penjuru".
Terdapat mungkin masih lagi pertandingan lebig dari "tiga penjuru" di Sabah dan Sarawak. Dalam mana-mana pilihan raya ini tidak boleh dielakkan dan betul-betul sah dan berperlembagaan. Tetapi biarkan ia bukan datangnya dari Kuala Lumpur atau kebangsaan berparti yang mencetuskan keadaan ini.
Biarkan ia menjadi keadaan yang Kuala Lumpur atau parti kebangsaan akan memastikan bahawa mereka tidak akan menjadi orang yang membuat salah itu dalam pergaduhan sudut pelbagai tetapi sebaliknya akan membantu Sabah- dan Sarawak Berpangkalan parti-parti dalam percubaan mereka untuk menafikan Barisan Nasional negeri-negeri.
MCLM menyokong idea United Borneo Front mengandungi Sabah- and Sarawak berdasarkan parti politik. MCLM juga menyokong langkah itu untuk memulihkan surat itu dan semangat 20 titik dan 18 titik Perjanjian.
MCLM akan bekerja ke arah memastikan yang Sabah Sarawak dan ialah membenarkan keazaman diri supaya mereka boleh mencartakan arah mereka sendiri dan menentukan masa depan mereka sendiri dengan bantuan parti pembangkang yang lain dalam Pakatan Rakyat.
Oleh Raja Petra Kamaruddin
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.